اپیزود اول : نمایندگان مجلس « دو ـ دو » می‌کنند و به بدرقه مهمان‌شان که شخص دوم مملکت باشد نمی‌روند.اپیزود دوم : برخی این « دو ـ دو »کردن را « عو عو » کردن می‌خوانند و در این میان هم لازم نیست که بگویند این کار چه تفاوتی با آن کار نمایندگان دارد که اگر بدتر نباشد قطعا بهتر نیست.اپیزود سوم : شخص فوق الذکر فیلتر می‌شود. ………………. به نظر من اصلا مساله « دو ـ دو » کردن و یا « عو عو» خواندن و یا فیلتر شدن نیست بلکه مساله در جغرافیای بزرگتر و کاملا مهجوری به نام «اخلاق»رقم می خورد.حقیقت مطلب این است که جامعه ما اگر نگوییم جامعه «بی اخلاقی» است قطعا جامعه‌ی « غیراخلاقی»ای است. و این مساله در تمامی ابعاد و سطوح جامعه خود را نمایان می‌کند. نه نمایندگان‌مان اخلاق مخالفت دارند و نه منتقدان‌مان اخلاق نقد؛دستگاه‌های نظارتی هم که تکلیف‌شان معلوم است.ممکن است برخی در این میان بخواهند با بیان اینکه این مطالب حقیقتِ لخت و عریان است دست به توجیه بزنند و از بار «بی اخلاقی» بودن آن بکاهند ولی حقیقت این است که این ترفند نیز چیزی از «غیراخلاقی» بودن آن کم نمی‌کند.در عین حالیکه از کسی که در نقد بی‌اخلاقی قلم می‌زند توقع بیشتری در رعایت اصول اخلاقی هست.
پی‌نوشت: واضح است که نویسنده در مقام عیبجویی از دوستان مجازی خویش نیست بلکه صرفا تذکری است که إنّ الذّکر تنفع المومنین.
|
بدون دیدگاه